Cumhuriyet Halk Partisi’nde kurultay süreci Türkiye genelinde olduğu gibi Samsun’da da yakından takip edildi. Ancak bütün bu değişim iddiasına rağmen kurultayın Samsun’a somut olarak ne getirdiğine baktığımızda tablo pek iç açıcı görünmüyor. Çünkü örgütte değişimden çok, yıllardır alışılan yapının devamı hissediliyor. Yeni yönetime kimin girdiğini yazmaya gerek yok; zira bu isimin zaten örgüt içinde yer alan, aynı çevrede dönen isimler. Dolayısıyla bu durum gerçek bir yenilenme değil, yalnızca yer değiştirmeden ibaret bir düzen gibi duruyor. Değişimin adı var ama kendisi yok. Samsun’da CHP üyeleri ve tabanı da bunun farkında. Kurultay sonrası beklenen hareketlilik, yeni enerji, yeni siyasi dil bir türlü sahaya yansımadı. Üyeler arasında karamsarlık hâkim. “Yeni dönem” defalarca söylendi ama pratikte karşılığı olmadı. Yine aynı kişiler ön planda, yine aynı alışkanlıklar devam ediyor. Gençlerin, kadınların, sahada gerçekten karşılığı olan partililerin geri planda tutulması örgütte küskünlüğü artırıyor. Seçmen cephesinde ise “CHP kendi içinde bile değişim sağlayamıyorsa Samsun’a nasıl umut olur?” sorusu giderek yayılıyor. Samsun’un çözüm bekleyen onlarca sorunu varken, il örgütünün kendi içine kapanmış görüntüsü siyaseten ciddi bir zafiyet oluşturuyor. Ekonomik sıkıntılar, kent ulaşımı, sosyal yaşam,  konut kiralari gibi konular her geçen gün ağırlaşıyor. Buna rağmen örgütün hâlâ iç dengelerle uğraşması, siyasi iddiayı zayıflatıyor. Kurultay sonrası Samsun’da beklenen değişim yerine mevcut düzeni koruma refleksi daha baskın hale geldi. Bu da CHP’nin kentte güçlü bir alternatif olmasını zorlaştırıyor. Yenilenme iddiasının gerçek karşılığını bulması için örgütün hem söylemde hem kadrolarda hem de sahadaki varlığında köklü adımlar atması gerekiyor. Uzun yıllardır bu şehrin siyasetini takip eden bir gazeteci olarak söyleyebilirim ki; Samsun’da seçmen değişim bekliyor. CHP’nin ise bu değişim talebini duyabilmesi için önce kendi içine değil, Samsun’un sokağına, insanına, sorunlarına kulak vermesi şart.