Son dönemde Hindistan ile Pakistan arasında artan sınır gerilimi, Güney Asya’daki askeri güç dengelerini yeniden gündeme taşıdı. Özellikle Pakistan’ın nükleer kapasitesi ve bölgesel stratejik konumu, yaşanan krizlerde belirleyici bir unsur olmaya devam ediyor. Uzmanlar, Pakistan’ın sınırlı ekonomik kaynaklara rağmen sürdürdüğü etkili savunma stratejisini, Hindistan’ın daha büyük ordusuna karşı önemli bir dengeleme unsuru olarak değerlendiriyor. Pakistan, yaklaşık 640 bin aktif askeri personeli ve 550 bin yedek kuvvetiyle etkili ve çevik bir askeri yapı sergiliyor. Ülkenin savunma harcamaları, 2024 yılı itibarıyla 11 milyar dolar düzeyinde seyretse de, bu bütçenin büyük bölümü stratejik öneme sahip alanlara yönlendiriliyor. Özellikle Çin ile olan savunma iş birlikleri, Pakistan’ın teknolojik altyapısını güçlendirmesine katkı sağlıyor. Kara ordusuna ait 2.400’den fazla tank, çeşitli zırhlı araçlar ve etkili topçu sistemleriyle donatılmış durumda. Hava kuvvetleri ise 350’nin üzerinde savaş uçağıyla destekleniyor. Ancak Pakistan’ı Güney Asya’da asıl öne çıkaran unsur, sahip olduğu nükleer caydırıcılık gücü. Tahminlere göre Pakistan, yaklaşık 165 adet nükleer başlığa sahip ve bu başlıkları taşıyabilecek çeşitli füze sistemlerini başarıyla geliştirmiş durumda. Shaheen ve Ghauri gibi uzun menzilli balistik füzeler, Hindistan’ın stratejik noktalarına ulaşabilecek kapasitede. Ayrıca kısa menzilli ve taşınabilir Nasr füzeleri sayesinde Pakistan, taktik nükleer silah kullanımı konusunda esnekliğe sahip. Bu durum, savaşın sadece cephe hattında değil, stratejik alanlarda da şekillenmesine yol açabiliyor. Pakistan’ın nükleer doktrini, Hindistan’ın “ilk kullanmama” politikasından farklı olarak daha dinamik. İhtiyaç halinde nükleer silah kullanma opsiyonunu saklı tutan Pakistan, bu sayede büyük çaplı bir Hindistan saldırısını önceden caydırmayı amaçlıyor. Bu strateji, Hindistan’ın geniş ölçekli ordusuna karşı psikolojik ve askeri denge kurmak açısından son derece etkili kabul ediliyor. Hindistan, sayısal ve ekonomik anlamda daha büyük bir askeri güce sahip olsa da, bu üstünlüğünü Pakistan karşısında mutlak bir avantaj haline getirememiş durumda. Hindistan ordusu yaklaşık 1.45 milyon aktif askeri personeliyle dünyanın en büyük kara ordularından biri konumunda. Savunma bütçesi 82 milyar dolar civarında ve gelişmiş füze sistemleri, uçak gemileri ve balistik füzeleriyle dikkat çekiyor. Ancak Hindistan’ın “ilk kullanmama” esasına dayalı nükleer politikası, ani ve sürpriz saldırılara karşı esnekliğini sınırlayan bir faktör olarak değerlendiriliyor. Uluslararası gözlemciler, Pakistan’ın askeri doktrinini daha çevik ve bölgesel gerçekliğe uyumlu bulurken, nükleer silahlarını stratejik değil aynı zamanda taktik seviyede de kullanabilme kabiliyeti, onun Hindistan karşısında etkili bir denge unsuru olmasını sağlıyor. Bu nedenle her iki ülke arasında yaşanan her sınır çatışması, dünya kamuoyunun büyük ilgisini çekiyor. Çünkü nükleer güçler arasında yaşanabilecek bir tırmanma, sadece Güney Asya’yı değil, tüm dünyayı etkileyebilecek sonuçlar doğurabilir. Son olayların ardından Pakistan ordusu tam teyakkuz durumuna geçmiş durumda. Kara, hava ve deniz kuvvetlerinin alarm seviyeleri yükseltilirken, başkent İslamabad’dan yapılan açıklamalarda barıştan yana olunduğu, ancak ulusal egemenlikten asla taviz verilmeyeceği vurgulandı. Öte yandan Hindistan’dan gelen açıklamalarda da benzer bir kararlılık dikkat çekiyor. Ancak diplomatik yolların açık tutulması gerektiği yönündeki çağrılar, Birleşmiş Milletler ve uluslararası toplum tarafından sıkça yineleniyor. Bölgesel istikrarın sağlanması için sadece askeri güç değil, aynı zamanda diplomatik yetenekler ve uluslararası baskı da devreye girmeli. Pakistan’ın sahip olduğu etkili savunma sistemi ve nükleer caydırıcılığı, Hindistan gibi bir güçle başa çıkma konusunda ciddi bir denge yaratıyor. Bu durum, yalnızca askeri anlamda değil, siyasi ve stratejik açılardan da dikkatle izlenmeye devam ediyor.